Ters Lale, Nevruz ve Anlamsız Kargaşa

Nevruz, doğanın uyanışı, baharın gelişi, yeni başlangıçların müjdecisidir. Toprak, uzun bir uykudan uyanır, güneşin sıcaklığı yeniden ruhlara işler. Ama doğa sadece baharı getirmez, bize unutulan hakikatleri de hatırlatır.

Ters lale mesela… Nevruz’un en nadide çiçeklerinden biri. Her toprakta yetişmez, her baharda filiz vermez. Dağların sert rüzgârlarına, soğuk gecelerine, hoyrat ellerine direnir. Nazlıdır, vakurdur, eğik durur ama asla teslim olmaz. Bilir ki gerçek değer, yaygınlıkta değil, anlamdadır. Koparıldığında bir daha aynı yerden yeşermez. İşte tıpkı insan gibi… Değerini bilmeyen bir toprakta, ruh bir daha filiz vermez.

Ama biz insanlar, Nevruz’un özünü unuttuk. Baharı karşılamamız gerekirken, belirsizliklerin, kargaşaların, provokasyonların içinde savrulduk. Siyasi çekişmeler, anlamsız tartışmalar, bölünmeler… Oysa Nevruz bize diyor ki: Birlik olmadan bahar gelmez.

Toprak, baharda her renge yer açar. Ters lale kırmızısını sunarken, buğday başağını uzatır, badem ağacı çiçeğini açar. Hiçbiri diğerinin varlığına karşı değildir. Hepsi bir bütünün parçasıdır. Ama biz? Ayrılıkları büyüttükçe, birbirimizi kopardıkça, filizlenecek toprağı çoraklaştırıyoruz.

Oysa Nevruz’u gerçekten yaşamak, semeniler hazırlamak, sadece ateşten atlamak, yumurta tokuşturmak değil… O ateşte dertleri, kavgaları, kinleri yakmak, o yumurtaları tokuştururken farklılıkların uyum içinde var olabileceğini hatırlamaktır.

Gelin bu bahar, ters lalenin vakur duruşundan öğrenelim. Eğik de olsak, köklerimiz sağlam kalsın. Gürültüye kapılmadan, kargaşaya düşmeden, gerçekten baharı karşılayalım. Çünkü doğa bize anlatıyor: Nevruz, sadece yeni bir yıl değil, doğruyu hatırlamak için bir fırsattır.