Soruyorum size...
İlk köşe yazıma başlamadan önce, biraz kendimi tanıtayım. Ben Suat Kaçar, 1994 yılında Diyarbakır’ın Kayapınar ilçesinde dünyaya geldim. İlkokul yıllarımı Kayapınar İlköğretim Okulu’nda geçirdim, ardından lise eğitimimi İMKB Kayapınar Lisesi’nde tamamladım. Üniversiteyi ise Kafkas Üniversitesi Radyo ve Televizyon Programcılığı bölümünde okudum. İş hayatımda ilk adımımı İhlas Haber Ajansı’nda attım, sonrasında kısa bir süre Kanal 26’da görev aldım. Ancak hayatın sürprizleri burada bitmedi, çünkü bir gün yolum, Eskişehir Durum Haber Ajansı’nın imtiyaz sahibi Emre Öztürk ile kesişti. Onunla birlikte yeni bir yola çıktık. Bu yol, bana sadece mesleki anlamda yeni ufuklar açmakla kalmadı, aynı zamanda çok değerli bir dost kazandırdı. Evli ve bir çocuk babasıyım, hayatımda hem ailemin hem de işimle ilgili her anı keyifle yaşıyorum. Yazılarımda genel gündemi, yerel gündemi ve düşüncelerimi ele alacağım. İlk köşe yazım Soruyorum size ile başlamak istedim. Haydi başlayalım....
Soruyorum size...
Bu benim ilk köşe yazım. Ama yazacağım konunun önemi, sanki yıllardır yazıyormuşum gibi bir sorumluluk yüklüyor bana. Çünkü Eskişehir’de göz ardı edilen, adeta sahipsiz bırakılmış bir mahalleden bahsedeceğim o mahalle Emek Mahallesi!
Burası 58 bin 974 kişilik nüfusuyla Türkiye’deki 973 ilçenin 658’inden daha kalabalık. Evet, birçok ilçeden daha büyük ama hâlâ bir mahalle olarak bırakılmış. Ve ne yazık ki en temel hizmetlerden bile mahrum!
Düşünün, 5 binden fazla lise öğrencisi var ama mahallede tek bir lise bile bulunmuyor. Çocuklar her gün başka semtlere gitmek zorunda kalıyor, zaman kaybediyor, maddi külfete giriyor. Eğitim, en temel haklardan biri değil mi? Peki, bu çocukların suçu ne?
Ayrıca resmi bir işlem yapmanız mı gerekiyor? Emek Mahallesi’nde noter bulamazsınız! Binlerce insan, sırf bir evrak onaylatmak için şehir merkezine gitmek zorunda. Bu da yetmezmiş gibi, ulaşım ve zaman kaybı vatandaşın sırtına yükleniyor.
PEKİ, SORUN NE?
Bu mahalle neden hâlâ ilçe yapılmıyor? Bürokratik engeller mi var, yoksa ilgisizlik mi? Nüfus fazlasıyla yeterli ama yönetenler için hâlâ "mahalle" kalmaya mahkûm. Eğer mesele hizmetse, Emek Mahallesi fazlasıyla hak ediyor. Ama iş ciddiye alınmadığında, talepler görmezden gelindiğinde sonuç ortada. Gelişimi engellenmiş, hizmetten mahrum bırakılmış bir mahalle!
Bu benim ilk köşe yazım ama eminim ki son olmayacak. Çünkü Emek Mahallesi gibi haksızlığa uğrayan yerler olduğu sürece, bu sütunları boş bırakmak vicdanıma sığmaz. Muhataplarına soruyorum ? Bu mahalle daha ne kadar görmezden gelinecek? Yoksa artık gerçekten bir şeyler yapmayı düşünüyor musunuz?
