Katı atık bedellerinin yasal, vicdani ve ekonomik açıdan değerlendirilmesi gerektiğini vurgulayan Arnik, 2010 yılında yürürlüğe giren “Atıksu, Altyapı ve Evsel Katı Atık Bertaraf Tesisleri Tarifelerinin Belirlenmesinde Uyulacak Usul ve Esaslara İlişkin Yönetmelik” doğrultusunda yapılan uygulamalarda birçok usulsüzlük bulunduğunu ifade etti. Eskişehir’deki esnafın katı atık bedellerinden dolayı büyük mağduriyet yaşadığını belirten Arnik, temizlik ve katı atık hizmetlerinin belediyelerin asli görevlerinden olduğunu hatırlattı. Ayrıca, 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu’nun mükerrer 44’üncü maddesi gereği, çevre temizlik vergisinin sistem maliyetinden düşülmesi gerektiğini söyledi.
Arnik, işletmelerin katı atığı olup olmamasına bakılmaksızın aynı ya da daha yüksek bedellerle karşı karşıya kaldıklarını, bu durumun ise hem hukuka hem de vicdana aykırı olduğunu dile getirdi. Belediyelerin, Sayıştay raporları doğrultusunda gelir kaybı yaşamamak adına bu bedelleri esnafa yansıttığını, ancak bu yükün yalnızca esnaf üzerinden karşılanmasının kabul edilemez olduğunu ifade etti. Arnik, çevre temizlik vergisinin hâlihazırda ödenmesine rağmen aynı hizmet için ikinci kez bedel talep edilmesini “çifte vergilendirme” olarak değerlendirdi.
Sorunun yalnızca yerel ölçekte değil, ülke genelinde yaklaşık 3 milyon esnaf ve sanatkârı doğrudan etkilediğini söyleyen Arnik, konuyu Ankara’da gerçekleştirdiği çeşitli temaslarla TBMM gündemine taşıdı. Arnik, AK Parti Genel Başkan Yardımcısı Nihat Zeybekci, AK Parti Ekonomi İşleri Başkan Yardımcısı ve eski Ticaret Bakanı Cenap Aşçı, CHP Genel Başkanvekili Gülizar Biçer Karaca, MHP Grup Başkanvekili Erkan Akçay, DEVA Partisi Genel Başkanı Ali Babacan ve Esnaf, Sanatkârlar ve Kooperatifçilik Genel Müdürü Taha Enes Şener ile yaptığı görüşmelerde esnafın yaşadığı mağduriyetleri anlattı ve çözüm önerilerini sundu.
Katı atık bedelinin belediye meclisleri tarafından belirleniyor olmasının da tartışmalı olduğunu belirten Arnik, Anayasa’nın 73. maddesine göre vergi ve benzeri mali yükümlülüklerin yalnızca kanunla konulabileceğini hatırlattı. Arnik, Anayasa Mahkemesi’nin daha önce belediyelere tanınan bazı tarife belirleme yetkilerini iptal ettiğini ve benzer iptallerin bu konu için de geçerli olabileceğini ifade etti.
Çevre ve Orman Bakanlığı tarafından yayımlanan kılavuzda da mükerrer hesaplama yapılmaması gerektiği açıkça belirtilmişken, aynı hizmet karşılığında iki ayrı vergi alınmasının yasal dayanağının bulunmadığını vurgulayan Arnik, belediyelerin tüm abonelerle karşılıklı sözleşme yapması gerektiğini de hatırlattı.
Mevzuatın gözden geçirilmesi gerektiğini dile getiren Arnik, atık miktarına dayalı ve adil bir tarife sisteminin kurulması, ekonomik durumların dikkate alınması, sağlıklı veri toplama sistemlerinin geliştirilmesi ve esnafın yaşadığı sıkıntılara çare bulunması çağrısında bulundu. Esnaf ve sanatkârların ülkenin ekonomik ve toplumsal hayatında önemli bir yere sahip olduğunu belirten Arnik, bu kadar geniş bir kesimin sorunlarının göz ardı edilmemesi gerektiğini söyledi.
“Esnafın sırtına binen bu yük, vicdanları yaralıyor” diyen Arnik, yetkililere çağrıda bulunarak uygulamanın gözden geçirilmesini ve adil bir düzenleme yapılmasını istedi. Belediyelerin kaynak arayışında olabileceğini ancak bunu yalnızca esnaf üzerinden karşılamaya çalışmanın doğru olmadığını belirtti.
Arnik açıklamasını, “Esnaf çaresiz bırakılıyor, görmezden gelenler yarın bu hesabı vermek zorunda kalacaktır. Katı atık bedeli, freni kopmuş ek bir vergi yüküdür” diyerek tamamladı.
