Eskişehir'de uzun yıllar belediyede şoförlük yapmış olan 75 yaşındaki Selahattin İnce, emekliliği sonrasında tekrar çalışma hayatına dönerek çocukken yaptığı ayakkabı boyacılığına başladı. Emekli olduktan sonra bir süre şoförlük yapmaya devam eden İnce, yaşının ilerlemesi nedeniyle bu mesleği sürdürmekte zorlanınca, çocukluk döneminde okul harçlığını kazanmak için tercih ettiği ayakkabı boyacılığına geri dönmeye karar verdi.
Selahattin İnce, her gün sabah erken saatlerde başlayarak, sıcak veya soğuk demeden, 7-8 kilometrelik mesafeyi kat ederek Gaffar Okkan Caddesi’nden Odunpazarı Arifiye Mahallesi’ne gidiyor. Üç tekerlekli bisikletiyle malzemelerini taşırken, bu yolculuk onun için sadece bir iş değil aynı zamanda eski günlerin hatıralarını canlandıran bir serüven niteliğinde. Güne başlarken bisikletinin sepetine yerleştirdiği boyacılık malzemeleri, ona çocukluğunda yaptığı bu mesleği tekrar yaşama fırsatı sunuyor.
Selahattin İnce, işinin yalnızca gelir kaynağı olmadığını, aynı zamanda insanlarla olan iletişiminin de önemli bir parçası olduğunu dile getiriyor. Günü boyunca gölgede oturup, güler yüzle müşterilerini karşılamayı beklerken, onların hayatlarına dokunmanın mutluluğunu yaşıyor. İnce, “Gölgede kalmam bana aşırı sıcaklardan etkilenmeden çalışabilme imkanı tanıyor. İkili ilişkiler kurmak benim için çok önemli. İnsanlarla muhabbet etmek, işimin en güzel kısmı,” diyerek işine olan sevgisini vurguluyor.
Emeklilik maaşının yeterli olmadığını belirten Selahattin İnce, 75 yaşında tekrar çalışmaya devam etme nedenini bu şekilde açıklıyor. Yaş olgunluğu ile birlikte maddi ihtiyaçlarının arttığını ifade eden İnce, “Tek bir dileğim var; Allah’tan sağlık, devletten de daha iyi bir maaş bekliyorum,” sözleriyle hem kendi durumunu hem de yaşlı emeklilerin maddi zorluklarına dikkat çekiyor.
