Harita kadastro mezunu Semra Yılmaz, tapu kadastroda kısa bir süre çalıştıktan sonra mesleğinin kendisine uygun olmadığını düşünerek tutkusu olan yeni bir alana yöneldi. Beceri kursuyla başlayan yolculuğunda Rus bir ustadan aldığı 2 yıllık eğitimle kendisini geliştiren Yılmaz, ailesinin ve eşinin desteğiyle gece gündüz çalışarak hayallerini gerçekleştirdi.
"Kendimi yeterli bulmadım ve Rus bir bayandan eğitim aldım"
Gelinlik sektöründe çalışan Semra Yılmaz, konuyla ilgili olarak, "Aslında harita mezunuyum ama bu işe tutkuyla başladım. İlk olarak bir beceri kursuna gittim. Kendimi yeterli bulmadım ve Rus bir kadından 2 yıl eğitim aldım. Bu eğitimle çok geliştim, müşterilerim artmaya başladı. Tercih edildim, insanlar beni buldu, duydu ve bildi. Bunlar benim için çok önemliydi. Hayallerimi gerçekleştirdim. Yaklaşık 6 ay kadar tapu kadastroda görev yaptım ama bu iş bana uygun değildi, ruhumu yansıtmıyordu. Para kazanmak önemli ama insan mutlu olduğu işi yapınca daha verimli oluyor" dedi.
"Çok az ücretle, atölyelerde yatarak çalıştım"
Yaklaşık 5 yıl boyunca düşük bir ücret ile çalışması hakkında gelinlikçi Yılmaz, "Ailemin beklentisi, bir an önce meslek sahibi olup hayata atılmamdı ama babam ve annem her zaman, ’Mutlu olduğun yerde kal, mutlu olduğun şeyleri yap ama para da kazanmalısın’ derdi. Hayatın kaçınılmazı bu. Sağlık, mutluluk önemli ama para da hayatta kalmak için gerekli. Ustam bana, ’Semra, bu işte çok başarılısın, kendini geliştirirsen çok iyi yaparsın. Önce iyi bir usta ol, sonra fiyatını belirlersin’ dedi. Neredeyse 5 yıl boyunca çok az ücretle, atölyelerde yatarak çalıştım. Hiç şikayet etmedim, gece gündüz gayret ettim. Babam atölyeyi görmeye gelirdi. Öyle bir azimle çalıştım ki, sevdaya dönüştü. Sıfırdan, hatta eksiden başladım" şeklinde konuştu.
"Haftalığımı biriktirip kendime dikiş makinası aldım"
Bu işe başlarken ailesinin hep yanında olduğunu vurgulayan Semra Yılmaz, haftalık parası ile kendine dikiş makinesi ve ip aldığını belirterek şunları aktardı:
"Babam ve eşim hep arkamda oldu, beni destekledi. Babam, ’Semracığım, bu işi yapmaya karar ver, usta ol, sonra bana de ki Baba, ben oldum, o zaman arkanda dururum’ dedi. Onları utandırmamak için kendimi geliştirdim. Destek çok önemli. Ailem ve eşim olmasaydı hevesim kaçabilirdi. Rol eşini ve işini bulmak çok önemli. Annesiyle babasıyla nadir insanlar destek olmaz ama hayatına kattığın insan da çok önemli. İlk 5 yıl para bile almamama rağmen eşim hep destek oldu, sağ olsun. Haftalığımla, o 3 kuruş aldığım parayla kendime bir makine aldım. Babam, ’Benden sonra bu süreçte beş kuruş faydam olmaz’ dedi. Makinemi haftalığımla 50 TL’lik taksitlerle ödedim. Bu, 2007 yılındaydı. O yıllarda 50 TL ile makinemi, birkaç haftalığımla da ip aldım."
